گانیمد بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی: مطالب جالب درباره گانیمد

گانیمد، بزرگ‌ترین قمر مشتری و منظومه شمسی

گانیمد (Ganymede) بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی و نیز بزرگ‌ترین قمر سیاره مشتری است. «گانیمد»، «آیو»، «اروپا» و «کالیستو» بزرگ‌ترین قمرهای سیاره مشتری هستند که گالیله آن‌ها را در سال ۱۹۱۰ کشف کرد. لذا این چهار قمر را قمرهای گالیله‌ای می‌خوانند.

مطلب مرتبط: ویژگی‌های گانیمد قمر مشتری

اطلاعات و مشخصات بیشتر درباره قمر گانیمد، بزرگترین قمر مشتری و منظومه شمسی

• گانیمد بزرگ‌ترین قمر مشتری و بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی است و بزرگ‌تر از عطارد است. اگر گانیمد به دور سیاره مشتری نمی‌چرخید، می‌شد آن را یک سیاره کوتوله به حساب آورد.
• گانیمد تنها قمر منظومه شمسی است که سپهر مغناطیسی یا اصطلاحا مگنتوسفر (magnetosphere) بزرگی دارد. سهپر مغناطیسی بزرگ گانیمد نشان می‌دهد درون این قمر چیزی هست که چنین میدان مغناطیسی قدرتمندی ایجاد می‌کند. احتمالا هسته قمر گانیمد که از آهن و نیکل مایع آفریده شده است، سبب بروز سپهر مغناطیسی می‌شود.
• تصور بر این است که گانیمد نیز مانند قمر اروپا یک اقیانوس زیرسطحی دارد و هسته آن از آهن و نیکل مایع تشکیل شده است.
• سطح گانیمد یخی است و دو نوع چشم‌انداز دارد: یکی چشم‌اندازهای جوان و روشن‌تر و دیگری چشم‌اندازهای پیرتر و تاریک‌تر و دهانه‌های برخوردی. نواحی تاریک حاوی خاک‌های معدنی و مواد ارگانیک است.
• قمر گانیمد احتمالا در دوره نوزادی مشتری و در دوران اولیه پیدایش منظومه شمسی شکل گرفته است. شاید قمر گانیمد حاصل به هم پیوستن چند جرم آسمانی کوچک‌تر بوده باشد.
• گانیمد جو (اتمسفر) نازکی دارد که به نظر می‌رسد حاوی اکسیژن است. تصاویر تلسکوپ فضایی هابل نیز این موضوع را تایید می‌کند. ظاهرا پرتوهای خورشیدی، آب یخ‌زده روی سطح گانیمد را به هیدروژن و اکسیژن تجزیه کرده است و اکسیژن جو گانیمد نیز ناشی از همین پدیده است.

جدول مشخصات قمر گانیمد، بزرگ‌ترین قمر مشتری و منظومه شمسی